Nawzajem sobie potrzebni

Blisko połowa firm okołogórniczych nie przetrwała ostatniego kryzysu w branży. Na rynku utrzymały się jedynie te największe, produkujące ciężki sprzęt, świadczące usługi kompleksowe, często także dla innych górnictw, nie tylko węglowego. Przed nimi kolejny trudny rok. Braki kadrowe i wydłużone terminy płatności to największe wyzwania, z którymi będą musiały się zmierzyć.

Zysk netto górnictwa po 9 miesiącach br. wyniósł 1,66 mld zł. To sprzyja inwestycjom. Polska Grupa Górnicza wyliczyła, że do końca 2017 r. wyda na nie 890 mln zł. Chodzi m.in. o prace służące udostępnieniu nowych pokładów węgla, podniesieniu jakości surowca oraz efektywności wydobycia. Dla porównania w ub.r. na te cele wydano 413 mln zł. W nowe wyrobiska inwestuje Jastrzębska Spółka Węglowa. Tylko w I kwartale br. wydała na nie ponad 228 mln zł wobec 184 mln zł zainwestowanych w analogicznym okresie ub.r. W trzech kopalniach spółki Tauron Wydobycie prowadzone są inwestycje o łącznej wartości prawie 1,5 mld zł. Z kolei plan inwestycyjny Bogdanki na lata 2016-2025 zakłada wydatki na poziomie 4 mld zł.

- Biorąc pod uwagę skalę zapaści w inwestycjach w górnictwo w Polsce, ale też poprawę kondycji finansowej sektora w br., można dojść do wniosku, że branża okołogórnicza stoi u progu ożywienia. Trudno uciec od opinii, że sektor górnictwa dochodzi do momentu, w którym cięcia wydatków inwestycyjnych zaczną wywierać czytelny wpływ na opłacalność oraz ciągłość produkcji – uważa Bartosz Kulesza, analityk giełdowy z Centralnego Domu Maklerskiego Banku Pekao.

Giełdową hossę przeżywał w czerwcu Famur, czołowy producent maszyn górniczych na rynek polski i zagraniczny. Notowania spółki jeszcze nigdy w historii nie były tak wysokie.

 
Brak rąk do pracy

Jednak głównym problemem, który doskwiera obecnie górnictwu, nie są wbrew pozorom problemy sprzętowe. Daje bowiem o sobie znać permanentny brak rąk do pracy. Rada Krajowa Związku Zawodowego Górników w Polsce alarmuje, że wkrótce może zabraknąć wykwalifikowanych pracowników kopalń.