Pływające elektrownie atomowe

W październiku 2015 r. firma Martingale – konstruktor reaktora ThorCon na stopione sole toru – podpisała umowę z Indonesia Thorium Consortium (składającym się z państwowych firm PT Industry Nuklir Indonesia (INUKI), PT PLN i PT Pertamina) na budowę reaktora do wytwarzania energii elektrycznej.

W marcu 2017 r. Pertamina, INUKI i PLN zakończyły z pozytywnym wynikiem wstępne studium wykonalności propozycji ThorCon, a konsorcjum zwróciło się następnie o pozwolenie na budowę do Indonezyjskiej Narodowej Agencji Energii Atomowej (Batan). Firma twierdzi, że po przeprowadzeniu pełnowymiarowych testów przed uruchomieniem, w fazie 1 projektu wdrożenia reaktora planowana jest budowa demonstracyjnego bloku jądrowego ThorConIsle złożonego z dwóch modułów o mocy 500 MWe, a następnie budowa w stoczni kolejnych jednostek, aby zapewnić łącznie 3 GWe mocy jądrowych.

Polski Atom przypomina też, że w lipcu 2019 r. państwowa stocznia PT PAL Indonesia podpisała umowę z ThorCon na przeprowadzenie studium rozwojowego i budowę elektrowni o mocy 500 MWe. PAL zbuduje reaktor i umieści go na 185-metrowej barce zbudowanej przez Daewoo Shipbuilding & Marine Engineering w Okpo w Korei Południowej. Ukończony obiekt zostanie następnie odholowany na miejsce pracy w Indonezji, przytwierdzony do dna morskiego i podłączony do sieci elektroenergetycznej.

Według ThorConu, budowa każdej pływającej elektrowni zajmie jedynie 24 miesiące, zanim będzie mogła przesyłać energię elektryczną do sieci. Podejście modułowe pozwala również na skalowalność elektrowni ThorCon, przy czym po zwiększeniu mocy produkcyjnych można będzie produkować nawet 10 GW mocy rocznie w stoczni lub linii montażowej. Szacunkowy koszt dwublokowej (1 GWe) elektrowni to 1,2 mld dol.