Wodór nadzieją dla transportu

Naukowcy z Uniwersytetu Nauk Stosowanych w Kempten na zlecenie Dachser, globalnego dostawcy usług logistycznych, przeprowadzili badania nad wykorzystaniem wodoru jako neutralnego pod względem emisji CO2 nośnika energii. Wyniki testów wskazują, że choć pozyskiwanie tego czystego i zrównoważonego paliwa wiąże się z wieloma wyzwaniami, to eksperci pokładają w nim duże nadzieje pod względem dekarbonizacji transportu drogowego - czytamy w nadesłanym materiale.

Dachser zlecił Uniwersytetowi Nauk Stosowanych w Kempten przeprowadzenie badania „Infrastruktura i logistyka H2” (H2 Infrastructure and Logistics). Celem było zbadanie dostępności wodoru, jak również znanych obecnie procesów produkcyjnych i możliwości tankowania w kontekście wykorzystania ciężarówek z ogniwami paliwowymi w okresie od 2025 do 2030 r. w sieci transportu drogowego DACHSER European Logistics.

Odpowiednie miejsca dla ciężarówek wodorowych
W wyniku badania wyłoniono strategiczne lokalizacje, w których eksploatacja ciężarówek z ogniwami paliwowymi jest możliwa do 2025 r. ze względu na dużą dostępność wodoru i korzystną lokalizację. Cztery oddziały Dachser w Hamburgu, Magdeburgu, Kolonii i Herne są „szczególnie odpowiednie”. 42 inne lokalizacje są uważane za „odpowiednie” i tym samym mogą stać się w przyszłości interesujące pod względem wykorzystania pojazdów z tego rodzaju napędem.

Dużym wyzwaniem jest infrastruktura do tankowania wodoru. W Europie jest w sumie tylko 56 stacji paliw obsługujących ciężarówki wodorowe. Nie ma też żadnych konkretnych planów rozbudowy. Z tego powodu naukowcy z Centrum Badawczego Allgäu, kierowanego przez prof. Wernera Mehra, zbadali również, czy technicznie i ekonomicznie wykonalne byłoby produkowanie wodoru we własnym zakresie. W tym celu w placówce Dachser we Freiburgu przeprowadzono symulację produkcji wodoru metodą elektrolizy z nadwyżki energii z instalacji fotowoltaicznej. Okazało się, że chociaż produkcja własna jest technicznie możliwa, jest ona obecnie nieekonomiczna ze względu na wysokie koszty. Ponadto maksymalna możliwa produkcja wodoru wystarcza do przejechania przez ciężarówkę z nadwoziem wymiennym 80 000 km rocznie – to zdecydowanie za mało.

Obiecujący nośnik energii
Badanie przeprowadzone przez Uniwersytet Nauk Stosowanych w Kempten pokazuje, że europejska infrastruktura do zaopatrzenia w ekologiczny wodór jest obecnie rozwijana. Wachlarz rozwiązań sięga od importu wodoru z innych kontynentów, poprzez centralne zakłady produkcyjne w Europie, aż po regionalne samozaopatrzenie. Daje to nadzieję i otwiera szeroki zakres możliwości wykorzystania tego nowego zrównoważonego i przyjaznego dla klimatu źródła energii.