Francja chce mieć połowę OZE z wiatru

Francja przedłożyła Komisji Europejskiej ostateczny krajowy plan w zakresie energii i klimatu do roku 2030. W 2030 r. Kraj będzie dążył do uzyskania 33 proc. energii odnawialnej w koszyku energetycznym. Przekłada się to na 40 proc. energii odnawialnej w sektorze elektroenergetycznym - energia wiatrowa może dostarczyć połowę tego. Francuski plan określa ambitne, ale realistyczne cele i środki służące transformacji energetyki. Jednak ich wdrożenie pozostaje kluczem do pełnego wykorzystania potencjału francuskiej energii wiatrowej.

Plan energetyczny Francji przewiduje osiągnięcie mocy do 34,7 GW z samej tylko energii wiatrowej na lądzie w 2028 r. a rząd rozszerzył plany związane z morską energią wiatrową do 5,2-6,2 GW do 2028 r. w zamian za konkurencyjną cenę określoną w przetargu na farmy morskie w rejonie Dunkierki w 2019 r. (44 EUR / MWh). Francja stawia również na redukcję kosztów samych inwestycji wiatrowych. Do 2022 r. planowane są teraz aukcje energii, które powinny przynieść kolejne 750 MW na pływających farmach wiatrowych. Pierwsza aukcja pływającej farmy wiatrowej na dużą skalę jest planowana na 2021 r.

Francuski rząd dąży do utrzymania stabilnych i możliwie najbardziej uproszczonych ram prawnych zezwalających na realizację nowych i odświeżanie już funkcjonujących projektów. Obejmuje to skrócenie czasu wydawania pozwoleń oraz zapewnienie rozsądnego czasu realizacji liderom projektów rozwoju farm wiatrowych przy jednoczesnej ocenie wpływu przedsięwzięcia na środowisko. Francuzi zwrócili również uwagę na istniejące farmy wiatrowe, których wiek turbin zbliżają się do końca okresu eksploatacji. Ich zdaniem te farmy, po wymianie turbin powinny zostać ponownie wykorzystane do pracy.

Plan określa również kompleksowe środki elektryfikacji komunikacji. Do 2040 r. po francuskich drogach powinny jeździć tylko pojazdy bezemisyjne. Żeby osiągnąć cel, francuski rząd wprowadził specjalne zachęty, w tym premię do pojazdów zależną od emisji oraz dotację na konwersję do pojazdów niskoemisyjnych (dopłata do instalacji gazowych). Plan uwzględnia również kwestię ogrzewania i klimatyzacji. Szacuje się, że w prywatnych domach do 2028 roku będzie działało 6,8 miliona jednostek klimatyzacyjnych. Kolejne 2,2 miliona jednostek będzie pracowało w budynkach publicznych. W planie nie ma jednak szczególnych zachęt dla zakupu pomp ciepła i promowania elektromobilności w przedsiębiorstwach lub transporcie publicznym.

Kluczowym problemem pozostaje wdrożenie planowanych rozwiązań. Szczególnie w sytuacji odbudowywania gospodarki po pandemii. Tu francuska strategia podkreśla konieczność trzymania się przewidzianych harmonogramów aukcji energii. Ma to być pierwszy krok do wykorzystania wolumenu energii wiatrowej niezbędnej do osiągnięcia celów krajowych. Priorytetem powinno być również uproszczenie procedur administracyjnych i obniżanie ograniczeń w planowaniu nowych i utrzymywaniu już istniejących projektów.