Panele słoneczne: tykająca bomba zegarowa

Czy grozi nam kolejny kryzys recyclingowy? Panele słoneczne instalowane około 2000 roku właśnie kończą swój żywot. Łatwiej i taniej je składować niż prowadzić recycling, bo wartość odzyskanych materiałów jest zdecydowanie niższa, niż wartość samego panela. Światu nastawionemu na energię odnawialną grozi zasypanie solarnymi, niebezpiecznymi ze względu na obecność cyny i ołowiu śmieciami.

Obecność materiałów niebezpiecznych w panelach wycofanych z eksploatacji może spowodować poważne zanieczyszczenia i problemy zdrowotne, jeśli zostaną uwolnione do środowiska. Najnowszą misją branży paneli słonecznych jest bezpieczne usuwanie lub recykling produktów wycofanych z eksploatacji. Jednak w hierarchii gospodarki odpadami ponowne wykorzystanie lub odzysk uważa się za lepsze niż recykling.

Główny udział w całkowitej masie typowego modułu fotowoltaicznego z krzemu krystalicznego ma szkło (75 proc.), poza tym polimer (10 proc.), aluminium (8 proc.), krzem (5 proc.), miedź (1 proc.), niewielkie ilości srebra, cyny, ołowiu i innych metali. Ołów i cyna, jeśli zostaną wypłukane do gleby i wód gruntowych, powodują problemy zdrowotne i środowiskowe, podczas gdy miedź, srebro i krzem stanowią w recyclingu wartość, jeśli są skutecznie odzyskiwane . Dlatego opcję składowania należy całkowicie zastąpić recyklingiem, aby zapobiec zanieczyszczeniu środowiska i odzyskać cenne materiały znajdujące się w panelu.

Obecnie jednak recyklingu nie można uznać za korzystny ekonomicznie. Potrzebne są zachęty ekonomiczne. Spośród cennych materiałów w panelu, krzem jest najkorzystniejszy do odzyskania, biorąc pod uwagę jego znacznie większą frakcję i jego bardzo wysoką czystość (99,9999 proc.). Krzem klasy słonecznej z odpadów fotowoltaicznych można odzyskać do nowego zastosowania w panelach słonecznych lub zmienić jego przeznaczenie np. w anodzie baterii litowo-jonowych 3 generacji .

Wyjątkową okazję dla świata recyklingu materiałów i przemysłu gospodarki odpadami stanowi wzrost liczby pojazdów elektrycznych. Dzisiejsze akumulatory EV są istotną częścią całkowitego kosztu EV (33 do 57 proc. w zależności od samochodu ), a produkcja materiałów jest dominującym czynnikiem wpływającym na koszty energii związane z produkcją akumulatorów. Strategie redukcji kosztów w dużej mierze opierają się na innowacjach na poziomie materiałów, tj. pozyskiwaniu i przetwarzaniu surowców.