Sokoły wędrowne, czyli przyroda lubi robić niespodzianki

Leśnemu pisklęciu założono dwie obrączki: zieloną - ornitologiczną, która oznacza, że ptak pochodzi z terenów leśnych i niebieską - obserwacyjną, która będzie potwierdzeniem, że sokół urodził się w naturze i pochodzi z Nadleśnictwa Cybinka.

Historia pochodzenia pary sokołów, która osiedliła się w zielonogórskich lasach, jest częściowo znana. Według przyrodników ze Stowarzyszenia na rzecz Dzikich Zwierząt Sokół, którzy zaobrączkowali samicę, posiada ona obrączki świadczące o tym, że wychowała się na drzewie w Niemczech. Tak więc żartobliwie można stwierdzić, że stara się o polskie obywatelstwo, a lubuscy leśnicy oraz członkowie komitetu i stowarzyszenia podejmą wszelkie starania, aby zapewnić odpowiednią ochronę dla tych wyjątkowych ptaków!

Nadrzewna populacja sokoła wędrownego to bardzo rzadki gatunek, nie tylko w w Polsce, a może i na świecie. Ekotyp tego gatunku niemal całkowicie wyginął w latach 60. ub.w.

Obecnie, na terenie Polski szacuje się, że zasiedlonych jest około 40 gniazd, z czego bardzo nieliczne z nich to gniazda nadrzewnej populacji tego gatunku. Sokół wędrowny to istny rekordzista wśród wszystkich zwierząt na Ziemi! Jest najszybciej poruszającym się organizmem na planecie. Najwyższa prędkość lotu, jak dotąd odnotowano przez człowieka, wynosi 322 km na godzinę. Do sokoła wędrownego należy też jeszcze jeden rekord – jest gatunkiem ptaka szponiastego, choć nie licznym, ale za to o największym zasięgu występowania. Trudno odnaleźć miejsca na Ziemi, gdzie nie występuje – są to m.in. obszary podbiegunowe, lasy tropikalne i Nowa Zelandia.
Ciekawostką jest również fakt, że sokoły same nie budują gniazd, aby wyprowadzić lęg zajmują gniazda po innych ptakach. W tym konkretnym przypadku znalazły sobie azyl na sztucznej platformie zbudowanej przez człowieka i wstępnie zaadoptowanej przez rybołowy.