Sejm uchwalił ustawę o morskiej energetyce – nowe perspektywy dla offshore w Polsce

Sejm przyjął ustawę wspierającą rozwój morskiej energetyki wiatrowej (offshore). Nowe regulacje mają usunąć bariery inwestycyjne, zapewnić przejrzystość lokalizacji i umożliwić uruchomienie pierwszych aukcji. To moment przełomowy dla polskiego sektora OZE — ale także test zdolności do sprawnego wdrożenia ambitnych planów w warunkach rosnącej konkurencji globalnej.

Reformy dla offshore: co wprowadza ustawa

Nowa regulacja wprowadza m.in.:

• uproszczenia proceduralne w lokalizacji farm wiatrowych na morzu,
• cyfrowe mapy potencjału OZE, które umożliwią transparentne planowanie inwestycji,
• mechanizmy wsparcia dla samorządów, klastrów energii i prosumentów lokatorskich,
• solidne ramy prawne dla pierwszych aukcji inwestycyjnych.

Ustawa ma za zadanie nie tylko przyspieszyć realizację inwestycji, ale także zapewnić stabilność regulacyjną, która jest kluczowa dla pozyskania finansowania długoterminowego.

Polska na fali: dotychczasowe osiągnięcia i wyzwania

Polska stawia konkretne cele: osiągnięcie 5,9 GW mocy zainstalowanej do 2030 r. oraz około 18 GW do 2040 r. Zapisano to w Krajowym Planie na rzecz Energii i Klimatu.

Milowy krok w tym obszarze to decyzja inwestycyjna (FID) podjęta przez Equinor i Polenergię w odniesieniu do farm Bałtyk 2 i 3 — o łącznej mocy 1,44 GW. Projekt szacowany jest na kwotę 7,2 mld euro, a pełna operacyjność planowana jest na ok. 2028 r. (WindEurope)

W ramach wsparcia finansowego, Europejski Bank Inwestycyjny (EIB) przyznał 700 mln euro na te inwestycje – po 350 mln na każdą farmę. To jeden z większych wkładów instytucji unijnych w polskie projekty offshore. (Europejski Bank Inwestycyjny)

Pomimo tych sukcesów, sektor nadal stoi przed wyzwaniami: koszty kapitałowe, dostęp do infrastruktury portowej, skomplikowane procesy administracyjne oraz konieczność skutecznego włączenia firm polskich do łańcucha dostaw.

W Europie znacząco rośnie nacisk na przyspieszenie procesów aukcyjnych, konsolidację łańcuchów dostaw i koordynację między państwami. W pierwszym kwartle 2025 w Europie przyznano w aukcjach 11,7 GW mocy OZE, z czego 1 GW dotyczył offshore.  Na świecie sektor offshore odbija się po okresie spowolnienia – według Rystad Energy w 2025 r. przyrost mocy ma sięgnąć 19 GW globalnie, a wydatki sektora osiągną 80 mld USD.

Pomimo konkurencji z Chinami, Europa pozostaje kluczowym regionem dla innowacji i stabilnych regulacji rynku. Międzynarodowa Agencja Energetyczna (IEA) wskazuje, że offshore odpowiada już za blisko 7% globalnego przyrostu mocy wiatrowej, a raport Global Wind Energy Council (GWEC) szacuje światowy potencjał morskiej energetyki wiatrowej na imponujące 71 000 GW – co potwierdza skalę i znaczenie tego segmentu w nadchodzącej dekadzie.

Co dalej? Wyzwania i rekomendacje

Aby skutecznie realizować ambitne cele, jednocześnie wpisując się w europejskie i świtowe trendy należy wdrażać poniższe rekomendacje. Niezbędne jest:

• Prowadzenie aukcji z odpowiednią skalą i terminowością, by utrzymać zainteresowanie inwestorów.
• Budowa krajowego zaplecza przemysłowego (np. produkcja fundamentów, serwis turbin) – by zmniejszać koszty importu komponentów.
• Wzmocnienie współpracy z instytucjami UE, korzystanie z mechanizmów wsparcia i programów infrastrukturalnych.
• Utrzymanie stabilności regulacyjnej — zarówno w zakresie ram prawnych, jak i mechanizmów wsparcia finansowego.
• Włączenie lokalnych społeczności i dialog w planowaniu lokalizacji — mapy potencjału OZE mogą tu pełnić rolę narzędzia mediacyjnego.