Dla pszczół wieszają kłody bartne, sadzą krzewy i drzewa miododajne

20 maja jest obchodzony Światowy Dzień Pszczół, te owady od wielu lat są otoczone specjalną troską przez leśników. Pod hasłem Pszczoły wracają do lasu Lasy Państwowe prowadzą wiele działań na rzecz pszczół, m.in. wieszają kłody bartne, sadzą krzewy i drzewa miododajne.

I tak, jak czytamy na lasy.gov.pl, 19 maja leśnicy gdańskiego Nadleśnictwa Lębork przygotowali gotowe do zasiedlenia kłody bartne. Kłody, a także ich późniejsi lokatorzy będą pod stałym monitoringiem leśników.
Jednym ciekawszych działań jest założenie w zielonogórskim Nadleśnictwie Lubsko łąki kwietnej dla zapylaczy. Już niedługo na 528 ha zakwitną  dla pszczół rośliny. Chcąc zapewnić źródło pokarmu dla pszczół, lubscy leśnicy nieustannie pracują na terenie łąk. Po przygotowaniu gleby, zostały wysiane rośliny nektaro- i pyłkodajne m.in. pszczelnik mołdawski, facelia błękitna i koniczyny, jak również zestaw nasion różnych gatunków roślin przeznaczonych specjalnie dla motyli.

Natomiast w krośnieńskim Nadleśnictwie Tuszyma powstały remizy dla pszczół. Takie miejsca są ostojami różnorodności biologicznej roślin kwitnących w różnych terminach. Takie uwarunkowania mają za zadanie utworzenia miejsca dla zwiększonego napływu owadów zapylających, w tym pszczołowatych.

W remizach są sadzone różne krzewinki, krzewy i drzewka miododajne, w tym lawenda, derenia, głóg śnieguliczka, irga, suchodrzew, porzeczka, agrest, aronia, kalina, wierzba, karłowata lipa oraz stare odmiany czereśni, wiśni, grusz czy jabłoni. Ponadto na zrębach posadzono kilkadziesiąt drzewek owocowych (jabłonie, wiśnie i śliwy).

Barcie przeważnie wykonywano w kłodach sosnowych i zawieszono w miejscach najbardziej sprzyjających zasiedleniu przez pszczoły. Przygotowanie barci jest bardzo czasochłonne, gdyż kłodę trzeba wydrążyć w taki sposób, aby powstała komara, w której zamieszkają pszczoły. Dlatego należy bardzo precyzyjnie wyciąć szeroką szparę, by zmieściły się w niej pszczoły i jednocześnie na tyle wąską, by nie dostały się do środka szerszenie. Natomiast drugi otwór ma umożliwić bieżącą konserwację barci przez leśników.

Jak informuje leśny portal, bartnictwo to dawna forma pszczelarstwa leśnego, które polegało na trzymaniu pszczół w specjalnych wydrążonych dziuplach w drzewach zwanych barciami.

Szczytowy rozwój bartnictwa w Polsce przypadł na XVI i XVII wiek, natomiast w XIX w. zanikło. Zbieraniem miodu z barci zajmowali się bartnicy (współcześni pszczelarze), którzy od właściciela lasu mieli pozwolenie na drążenie barci, a każdy z nich znakował swoją barć. Bartnicy wybierali miód raz w roku we wrześniu z dolnej części barci, resztę miodu pozostawiali dla pszczół na zimę.

- W lasach zostało rozstawionych ponad 100 uli pomiarowych, z każdego z nich były zbierane informacje. W ciągu miesięcy pracy uzyskano dziesiątki tysięcy rekordów danych do przeanalizowania.  W ramach prac leśnicy oceniali warunki występowania pszczół w lesie, zasobność pokarmową, braki w siedliskach wpływające na przetrwanie poszczególnych gatunków. Pracują także nad metodami stałego wzbogacania mikrosiedlisk o pożądane dla pszczół gatunki roślin, możliwości wykorzystania przez te owady powierzchni leśnych wyłączonych z produkcji i budowę odpowiednich schronów dla dzikich pszczół - czytamy na lasy.gov.pl.