Transformacje grafowe pomogą w symulacjach zanieczyszczeń

- Otóż modele grafowe opracowane przez naukowców mogą służyć do zaprogramowania symulacji ruchu mas powietrza na wirtualnie zmodyfikowanej powierzchni. Modelując w odpowiedni sposób siatkę topograficzną, można by między innymi sprawdzić, jakie rozłożenie zabudowań w mieście jest najlepsze w kontekście przewietrzania konkretnej miejscowości z zanieczyszczeń - czytamy.

Chodzi zatem o możliwość projektowania korzystnych korytarzy powietrznych, co byłoby z pewnością cenną wskazówką dla urbanistów i planistów, a więc specjalistów zajmujących się tworzeniem planów przestrzennego zagospodarowania miasta. Tego typu badaniami, czyli tak zwanymi problemami odwrotnymi, zajmuje się w grupie A2S przede wszystkim prof. dr hab. inż. Robert Schaefer. W swojej pracy zastanawia się mianowicie, w jaki sposób dobrać parametry w danej symulacji, aby odtwarzała pożądane zjawiska. Poza walorami badawczymi, które płyną z rozwijania nauk obliczeniowych, istnieją wobec tego walory praktyczne, czyniące pracę naukowców z AGH podwójnie potrzebną.

– Opracowany kod można zastosować do symulacji korytarzy powietrznych. To ciekawe, praktyczne zastosowanie. Wymaga jednak podłączenia się do bazy, gdzie są budynki. Symulację wykonywaliśmy bowiem w skali całej Małopolski, a wtedy trzeba byłoby się skupić na pewnym fragmencie Krakowa i siatkę topograficzną zbudować na podstawie rozmieszczenia zabudowań. To jest właśnie ten problem odwrotny, polegający na odpowiednim dopasowaniu parametrów symulacji. Na przykład: w którym miejscu zrobić korytarz w Krakowie, żeby te zanieczyszczenia były jak najlepiej wydmuchiwane, albo których miejsc nie zabudowywać, aby się nie pogorszyło – opowiada prof. Paszyński, zwracając uwagę na praktyczne zastosowania nauk obliczeniowych.