Orlen będzie potrzebował ok. 350 tys. ton niskoemisyjnego wodoru rocznie

Orlen rozpoczyna badanie rynku oraz rozmowy z potencjalnymi dostawcami niskoemisyjnego i odnawialnego amoniaku, który posłuży do produkcji nawozów, a jednocześnie pozwoli zredukować emisję w zakładzie Anwil we Włocławku. Spółka rozważa również możliwość zastosowania odnawialnego amoniaku, jako źródła wodoru do produkcji lotniczych paliw syntetycznych. Zapotrzebowania grupy Orlen na wodór niskoemisyjny lub odnawialny ma wzrosnąć do poziomu ok. 350 tys. ton rocznie od 2035 roku.

Rozpoczęte przez Orlen badanie rynku obejmie długoterminowe dostawy amoniaku powstającego z użyciem wodoru niskoemisyjnego oraz wodoru ze źródeł odnawialnych pochodzenia niebiologicznego (RFNBO). Oba rodzaje amoniaku zostaną wykorzystane do produkcji nawozów i przyczynią się do dekarbonizacji obszaru tzw. downstreamu – czyli etapu końcowego obejmującego dostawę na rynek, która obejmuje też magazynowanie i transport danego produktu.

W planach jest m.in. badanie rynku i rozmowy z potencjalnymi dostawcami, a także uruchomienie pilotażowych dostaw niskoemisyjnego amoniaku w perspektywie najbliższych lat, co pozwoli na rzetelną ocenę efektu redukcji emisji gazów cieplarnianych w całym łańcuchu dostaw tego surowca. Orlen zamierza również pozyskać informację o potencjalnych partnerstwach kapitałowych w łańcuchu wartości amoniaku.

„Informacje o ewentualnych dostawach amoniaku wyprodukowanego z użyciem odnawialnego i niskoemisyjnego wodoru zostaną wykorzystane przy wyborze scenariuszy dekarbonizacji i transformacji energetycznej koncernu. Przyspieszenie transformacji oznacza wzrost zapotrzebowania grupy Orlen na wodór niskoemisyjny lub odnawialny do poziomu ok. 350 tys. ton rocznie od 2035 roku” – czytamy w komunikacie.

Wskazano, że zgodnie ze strategią, Orlen będzie dążył do obniżenia emisyjności produkcji rafineryjnej i petrochemicznej. Jest to także związane z unijną dyrektywą REDIII, która zakłada, że od 2030 roku udział wodoru RFNBO (odnawialnego, pochodzenia nieorganicznego) w całkowitym zużyciu wodoru w procesach przemysłowych – poza produkcją paliw i zastosowaniem energetycznym – wyniesie 42 proc., a od 2035 roku 60 proc.