Pożegnamy się z węglem brunatnym?

Dyskusje o końcu węgla przybrały na sile wraz z pandemią koronawirusa. Forum Energii policzyło, jakie będą koszty pożegnania z węglem brunatnym w Polsce, ile emisji CO2 można zredukować do 2030 r. oraz jak zapewnić bezpieczeństwo dostaw energii. Czytamy o tym w raporcie pt. Modernizacja europejskiego trójkąta węgla brunatnego.

W tych analizach uwzględniono oprócz Polski także Niemcy i Czechy, gdzie zużywa się najwięcej w UE tego najbardziej emisyjnego paliwa. Jak zauważają eksperci Forum Energii, systemy energetyczne krajów są ze sobą silnie połączone. Dlatego przy planowaniu tak dużych zmian priorytetem jest utrzymanie bezpieczeństwa dostaw i zapewnienie sprawiedliwej oraz racjonalnej kosztowo transformacji. 

Eksperci podkreślają, że w ostatnich 5 latach krajobraz w energetyce zmienił się bardziej niż w ciągu minionych pięciu dekad. U podstaw tych zmian leży z jednej strony dążenie do redukcji emisji CO2, a z drugiej potrzeba wymiany jednostek wytwórczych, które są coraz starsze. Dlatego dyskusje o stopniowym wycofaniu się z węgla brunatnego przyspieszają.

W trójkącie węglowym – Niemczech, w Polsce i Czechach każdy ma inny punkt startowy. Niemcy wypracowali kompromis w Komisji Węglowej, ale pożegnanie z węglem będzie długie, ma nastąpić do 2038 r. W Czechach działa podobna komisja, która do końca roku ma ustalić termin odejścia od węgla. Natomiast w Polsce, mimo że węgiel zaczyna być problemem, nie do końca wiemy co z nim zrobić.

Jaka powinna być data odejścia od węgla? Jak zmniejszać jego udział w miksie wytwórczym? Czy wyłączyć węgiel gwałtownie czy stopniowo?  Czy jeżeli Polska ograniczy spalanie węgla, to Niemcy lub Czechy nie zaczną go wydobywać i spalać więcej? Takie pytania są bardzo często zadawane w stolicach trójkąta węglowego.