Więcej wiatraków to tańsza energia i więcej miejsc pracy

- Krajowe plany w dziedzinie energii i klimatu to duży krok naprzód, jeśli chodzi o perspektywy przyszłych projektów energii odnawialnej. Większość planów i harmonogramów aukcji można ocenić pozytywnie - mówi Giles Dickson, dyrektor generalny WindEurope. - Jeśli zostaną zrealizowane zgodnie z przedłożonymi wnioskami, UE osiągnie 33 proc. energii ze źródeł odnawialnych w energii końcowej w 2030 r. Teraz rządy krajowe muszą zacząć działać i rozpocząć przekładanie krajowych planów w dziedzinie energii i klimatu na konkretne prawodawstwo. Ale jeśli rządy nie zdecydują się na udzielenie zezwoleń, nie osiągną tych wartości, a ich ambitne cele pozostaną czysto akademickie.

Dla Polski zmiana prawa ma konkretny wymiar finansowy. Jak wynika z szacunków firmy Enteneo Energy Trading na zlecenie PSEW, każdy gigawat dodatkowej mocy z wiatru w polskim systemie może obniżać hurtowe ceny energii o około 20 zł na megawatogodzinę.

Dzięki uwolnieniu energetyki wiatrowej na lądzie spod restrykcji regulacyjnych w Polsce jest szansa na zbudowanie docelowo 22-24 GW mocy, czyli czterokrotnie więcej niż obecnie (6,25 GW; stan na sierpień 2020 r., dane PSE). Po największych w historii aukcjach w 2018 i 2019 r. powstaje około 3,25 GW nowych mocy wiatrowych, ale bariery administracyjne nie pozwalają na użycie turbin najnowszych generacji.

Ministerstwo Rozwoju w założeniach do nowelizacji ustawy odległościowej sygnalizuje, że tzw. zasada 10H zostanie utrzymana jako reguła w prawodawstwie centralnym. Wyjątek od niej będzie mogła zrobić gmina w ramach procedury planistycznej dokonanej po przeprowadzeniu ekspertyz oddziaływania na środowisko, którą musi zatwierdzić Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska. Warunkiem lokowania nowych elektrowni wiatrowych będzie ich stawianie na podstawie Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego przy zachowaniu nowej, nieprzekraczalnej odległości minimalnej wynoszącej 500 metrów od zabudowań. 

Ministerstwo Rozwoju zapowiedziało korektę ustawy odległościowej tak, by energetyka wiatrowa na lądzie mogła rozwijać się w zgodzie z interesem społeczności lokalnych.