Zmierzymy się ze znaczącym wzrostem kosztów energii

Jakie skutki mogłaby mieć rezygnacja z systemu taryfowego?

Zniesienie obowiązku taryfikacji, szczególnie w sytuacji skokowego wzrostu cen na rynku hurtowym, mogłoby przełożyć się na znaczący i skokowy wzrost cen dla odbiorców indywidualnych w najbliższym czasie.

Taryfikacja jako narzędzie utrzymywania cen na niskim poziomie, ma szczególne uzasadnienie w przypadku rynku energii o charakterze oligopolu.  Taki jest właśnie polski rynek energii elektrycznej,

który w sektorze odbiorców indywidualnych zdominowany jest przez 4 główne grupy energetyczne należące do jednego właściciela - Skarbu Państwa. Siła rynkowa tych grup - pomimo szeregu regulacji mających na celu otwarcie rynku energii elektrycznej jak zasada TPA czy obligo giełdowe, pozostaje bardzo istotna. Zgodnie z danymi URE za rok 2020, około 2/3 gospodarstw domowych nadal nabywa energię elektryczną w oparciu o cenę taryfową, a jedynie 1/3 w oparciu o oferty rynkowe.

W dłuższym horyzoncie czasowym taka zmiana nie powinna istotnie wpłynąć na średni poziom cen dla odbiorców indywidualnych pod warunkiem zachowania konkurencji na rynku hurtowym.  Historycznie dwie mniejsze grupy energetyczne, obecne na polskim rynku detalicznym (Innogy i Vattenfall) nie posiadały obowiązku zatwierdzania taryf przez URE i poziom oferowanych przez nie cen nie odbiegał istotnie od cen regulowanych taryfami.