Chcą dać drugie życie odwiertom naftowym i gazowym

– Stosując narzędzia inżynierii procesowej, zostaną wykonane obliczenia bilansowe dla instalacji pracującej w warunkach rzeczywistych. Istnieje cała teoria powiększania skali procesu i aparatury. Jeżeli testy przebiegną pomyślnie w kolumnie, która ma jeden metr wysokości, jesteśmy w stanie przeliczyć to na kolumnę pięciometrową. Ważne, żeby zachować właściwy reżim operacyjny, to znaczy zapewnić między innymi właściwy surowiec, ciśnienie operacyjne odpowiadające rzeczywistej instalacji i odpowiednią prędkość przepływu (wpływa ona na czas kontaktu z sorbentem, czyli efektywność sorpcji). Jeżeli chodzi o regenerację sorbentu, należy dobrać właściwy skład cieczy przemywającej – wyjaśnia dr inż. Knapik.

Zdaniem AGH żeby instalacja aparatury miała sens ekonomiczny, wody złożowe muszą zawierać odpowiednio wysokie stężenie pierwiastka. Według szacunków Polskiego Instytutu Geologicznego, perspektywiczne mogą być w tym względzie solanki zawierające co najmniej 10 mg litu na 1 litr wody. Dlatego ważnym celem projektu „CompLithium”, oprócz opracowania technologii odzyskiwania pierwiastka, jest również przebadanie pod kątem jego występowania krajowych solanek, co ma uzupełnić istniejący obecnie niedostatek wiedzy w tym zakresie.

Naukowcy z AGH chcą również stworzyć użyteczną aplikację, która pozwoli przy użyciu obiektywnych kryteriów ocenić, czy odzysk litu w danej lokalizacji będzie opłacalny dla potencjalnego inwestora. Oprócz stężenia samego pierwiastka, uwzględni ona m.in. takie aspekty jak ilość wydobywanej wody, ciśnienie w danym złożu czy obecność innych jonów. 

– Narzędzie będzie oferowane jako produkt handlowy, który po drobnych modyfikacjach posłuży też do typowania najbardziej magnezonośnych albo potasonośnych solanek – deklaruje dr inż. Knapik.