Co w Bełchatowie po węglu brunatnym?

- Na osłabienie ekonomiki wytwarzania energii elektrycznej z węgla brunatnego w Bełchatowie wpłyną moce powstające w innych częściach Polski. Do 2030 r. ma zostać uruchomiona morska energetyka wiatrowa o łącznej mocy 6 GW, a w planach lub w trakcie realizacji są ponad 4 GW mocy pochodzących z elektrowni gazowych. Jednak większość z nich jest budowana na północy Polski, z dala od ośrodków zapotrzebowania na energię elektryczną na południu kraju - czytamy.

I dalej: - Bełchatów znajduje się w centralnej Polsce, a nowe moce wytwórcze zbudowane na tym terenie mogłyby zmniejszyć obciążenie polskiej sieci elektroenergetycznej. Do 80 proc. produkcji Bełchatowa mogłoby zostać zastąpione przez 5,7 GW energii wiatrowej na lądzie i 5 GW energii słonecznej w promieniu 20–30 km od obecnej elektrowni. Nowe moce zmniejszyłyby również ryzyko, że cenna infrastruktura sieciowa wokół Bełchatowa pozostanie niewykorzystana.

Eksperci przypominają, że każda planowana w Bełchatowie nowa moc wymaga pozwolenia na przyłączenie do sieci przed rozpoczęciem prac. Jednakże istniejące moce przyłączeniowe nie mogą zostać przydzielone nowym projektom, dopóki operator sieci, czyli Polskie Sieci Elektroenergetyczne (PSE), nie otrzyma formalnego powiadomienia o planowanym zamknięciu bloków na węgiel brunatny. Województwo łódzkie, w którym znajduje się Bełchatów, przygotowało plan sprawiedliwej transformacji uwzględniający stopniowe odejścia od węgla brunatnego. W planie tym brakuje jednak konkretnych procedur umożliwiających i zachęcających do inwestowania w nowe lokalne moce wytwórcze.

- Sprawdzone i czyste technologie w połączeniu z magazynami bateryjnymi, ewentualnie małą elektrownią opalaną gazem, biomasą lub odpadami stanowiłyby optymalne pod względem kosztów i bezpieczeństwa dostaw rozwiązanie. Energia słoneczna i wiatrowa to najtańsze dostępne technologie, a w przypadku ich bliskiej lokalizacji, można osiągnąć stabilny profil wytwarzania, biorąc pod uwagę lokalne zasoby. Do 2036 r. 6–11 GW energii wiatrowej i słonecznej oraz 0,1–1,5 GW mocy dyspozycyjnych mogłoby zastąpić 80 proc. utraconej produkcji w Bełchatowie. Aby to zrealizować, należy rozwiązać problem ograniczeń w wydawaniu pozwoleń dla lądowych projektów wiatrowych (zasada 10H) - czytamy w raporcie.

Dalej autorzy raportu podkreślają, że rozwój lokalnej energetyki wiatrowej i słonecznej nie stanowiłby utrudnienia dla potencjalnych inwestycji w nowe technologie energetyczne w regionie. Mogłoby to obejmować małe reaktory modułowe (SMR), elektrolizery produkujące wodór lub nowe formy magazynowania energii.