Od elektrociepłowni do filharmonii

Pierwsza elektrownia gdańska powstała na wyspie „Ołowianka” w 1899 roku.  W XVI wieku mieściły się tam składowiska ołowiu, stąd też nazwa miejsca. Wybudowana na wyspie elektrownia również zyskała miano „Ołowianki”. Przez lata elektrownia był modernizowana i rozbudowywana. Główny jej budynek od strony Motławy  imponował dekoracyjną neogotycką fasadą, która była bogato zdobiona rozetami, flankami, wieżyczkami i „basztami”, co cechowało budownictwo przemysłowe XIX wieku. 25 marca 1945r. na „Ołowiankę” zrzucona została bomba, niszcząc budynki oraz wyposażenie. Elektrownia ponownie zaczęła działać w sierpniu 1945r., a w 1962r. została przekształcona w  elektrociepłownię.

W 1997r. nastąpiło zakończenie eksploatacji EC Ołowianka. Niemal 100-letni okres użytkowania i przeprowadzania modernizacji spowodował, że technicznie niemożliwe stało się dalsze jej unowocześnianie.

Symbolicznym zakończeniem pewnej epoki i wkroczeniem w nową erę oraz zwiastunem przyszłości był demontaż w 1997 r. ostatniego turbozespołu elektrociepłowni, który odbywał się przy akompaniamencie orkiestry. 

Projekt architektoniczny nowej siedziby Polskiej Filharmonii Bałtyckiej stworzył inż. Architekt Marcin Kozikowski, a źródłami finansowania były fundusze Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego oraz środki unijne. Realizacja inwestycyjna trwała nieprzerwanie od 1998 roku do 2007, kiedy nastąpiło uroczyste otwarcie kompleksowo wyposażonego Centrum Muzyczno-Kongresowego.